De Nar

Altijd onderweg, wakker oplettend alert, spiegelend contrasterend, mild vermakelijk vlijmscherp, onrustig de rust zelve, vanuit basisconditie neutraal, vanuit keus relativerend, of vastberaden benadrukkend. Immer bewust van het laatste woord dat rust bij de koning, die hij dient. 't Zwaard boven de uitgestoken blote nek. Daarom slim, sluw, cynisch dus diplomatiek, ondanks ogenschijnlijke winst of verlies, uitgedrukt in gejuich of tranen. Niet in 't minst van z'n neutrale basispositie afgebracht, omdat zowel winnen als verliezen bedolven wordt onder het stof van de tijd. 'n Verleider, de boze mild stemmend, de lelijke schoon bevindend. Aangesloten op echte liefde doceert hij balancerend op een dun draadje z'n aandacht en intentie in vrijwillige dienst aan 't geheel. Kosmisch, komisch, helder en klaar, dronken en stom, zo licht als een veertje met een lichaam dat spreekt, een stem tot zwijgen bereid en tot zingen in staat. Handen die bezweren en smeken, schouders trots en sterk in positie, of hangend schots en scheef. Voorgeschreven door 'n nu waaraan niet te ontsnappen valt en dat, dat snapt de Nar. Teder verdwaasd, verliefd verbaasd, verwonderd overdonderd, smakeloos sprakeloos dominant. Gebroken, dapper en koen, en nooit alleen, nooit alleen voor de poen.     Paulus van de Voren