Als een kleurenpalet

En de zon doorbreekt de sterren en
Het duister van een wolkenbreuk.

Een regenboog verschijnt,
Vlak voordat jij als een ank,
Die de nacht in duikt,
Verdwijnt.

Totdat,
Als wij hier nu stilstaan en jouw geloof
Verder dragen als een fakkel,
Van hoop,
En jij die in de tijd verdwijnt.

Totdat morgen de zon weer schijnt,
Blijven wij het leven vieren,
Duister als het nu ook mag zijn....,
Zo bedelven wij de pijn!!!!

Met jou in onze gedachten,
Meezeulend jouw stenen,
Die wij langzaam gebruiken voor de
Bouw van een barricade,
Voor de branding van de zee.

Wij dragen jou mee in ons zijn en
Een beetje jij,
Gaat altijd met ons mee...

Eb...

Bastiaan Johannes Hindriks '22